اینجا شبیه من است؟
مطمئن نیستم. ولی فکر میکنم فعلا نوشتن اینجا برایم راحت تر است.
میتونستم وبلاگ قبلی رو تغییر بدم اما میدونم اونقدر تغییر نکردم که مثل وبلاگ های قبلی نقطه پایانی براش بذارم و کوچ کنم. به عبارت دیگه داستان هنوز تموم نشده...اما خودمم نمیدونم این یک فصل جدیده یا جلد بعدی داستان. بگذریم.
دلم میخواست حال خوب این روزامو یه جا ثبت کنم. حال خوبی که به خاطر اتفاق خاصی نیست. فقط به خاطر پیدا کردن یه دکتر خوبه که با یه داروی مناسب باعث شده حالم جسمانی و روحیم به شکل قابل ملاحظه ای بهتر بشه.
اینه که انگیزه ها و امیدم برگشته. لذت های کوچک دوباره معنادار شدن. حتی خرید هم کمی خوشحالم میکنه. دوباره خوندن چندین کتاب همزمان رو شروع کردم. و در کل آرامش خوبی دارم.
از تغییرات امسال حذف آدم های سمی بود و فاصله ای که به نظرم با افرادی باید حفظ بشه.
همه این تغییرات ریز و درشت، در کنار داشتن جمع های خانوادگیمون بعد از دو سال کرونایی باعث شد عید امسال خیلی خوش بگذره.
دلم برای نوشتن تنگ شده بود. احتمالا بیشتر بنویسم.